Diana de Vries. Het was wel moeilijk om voor iedereen goed te begrijpen.zoals je vroeg dat de internaat jongens ( doveninstituut ) hadden bij hun ouders thuis verteld over het klachten door de Broeders op het instituut hebben meegemaakt???
Volgens weet ik dat ze kunnen niet gemakkelijk het kachten aan hun ouders vertellen, omdat het vroeger was zeer gelovige en streng door de Roomsch Katholiek van de Heilige Kerk leefden voor de alle mensen ook veel problemen van het christelijk opvoeding zoals in de internaten hadden verboden wat de jongens en meisjes het bezit van geld in de zak of tas, in het vrijheid naar het buiten van de internaten, en nog meer. En ook over de mishandelingen, seksueel, onrecht straffen durfden ze niet aan hun ouders vertellen, omdat het huisgezin waren zeer gelovige ze dachten dat alle Broeders en Zusters zo ook goed gelovige zoals ze earen geprofest met eed gelofte hebben gelegd. Bijvoorbeeld als ik mijn ouders alles heb verteld, geloofden ze bijna niet want ze wisten dat de Broeders was goed en heilig. Vroeger altijd zo hebben erg vaak gesproken.
Maar toen in 1962 door de Paus Johannes XXIII ( drie en twintig ) de conclie was begonnen dat in binnen van de Heilige Kerken in hele wereld wordt veranderd en daarna alle kardinalen, Bisschoppen, Priesters en kloosterlingen ( Broeders en Zusters ) veranderd in langzaamerhand en later het kleding van Toga's van geestelijk verwanten, habijten van Kloosterlingen werden vervangen op het gewoone kleding met een kleine kruisje op links boven van de borst. Nu weet je nu het tegenwoordig het klachten van het sekseueel misbruik in het verschillende internaten. Die hadden vroeger in doofpot gestopt en komt nu alles uit de doofpot. Voor alle dove leerlingen die ze vroeger op het instituut hebben zeer zware beproevingen geleefd en nu alles in het vrijheid leven in de internaten.
Rene' van der Veen.

Frans v Rijn natuurlijk dat je weet het wel!! Zoals ik ook hetzelfde. Br. Severinus had altijd het geluk dat hij elke s' morgens de voorang bij de zieken jongens kwam opbezoek, zonder het merken van de ziekenbroeders en de overste, maar volgens van mij dat ze wel het wisten en de andere broeders spraken toch altijd geruchten over Br Severinus kwam bijna nooit in de kapel . Als hij nog iets later in de kapel binnen kwam naar de achterbank bidden. Alle Broeders de elke s morgens om half vijf uit de veren en gingen ze naar de kapel voor het " morgengebed " bidden, daarna voor de tweede keer naar de kapel voor de H. mis dus viel de sommige Broeders in de slaap, daarom Br Severinus wist het genoeg verder zonder probleem met hem. Rene' van der Veen.

Hallo Rene,
Bedankt voor uw antwoord. Ik heb jouw verhaal goed begrepen. Ik vind sommige broeders echt laf en ook echt gemeen. Ze wisten echt wel wat ze deden. ---> slaan, schoppen, prikken, of vuist, geselen, of wrede straf geven enz.Ja, ze hadden toen echt veel pijn geleden. Veel jongensinternaat voelden toen wel machteloos en hadden toen helemaal geen hulp van de overste enz. Toch?? Ongelofelijk verhaal!!!! Mijn hart doet het echt pijn want veel jongens waren echt onschuldig.
Mijn vraagje voor u, rene ----> Hadden de jongensinternaat de ouders ooit verteld wat sommigen van de broeders met de kinderen deden??? En??

Diana de Vries

Diana mijn antwoor voor jou. Iedereen jongens en ook broeders snapen er niks van waarom bleeft Br Aretas nog enige jaren op het instituut, waaronder Br Cheophas hield nog altijd zijn de hand boven op het hoofd van Br Aretas, maar in de kleermakerij de broeders hebben elkaar geruchten dat ze waren bang dat Br Aretas zo vaak over Adolf Hitler heeft uitgesproken omdat alle twee waren op de dag 20 april zijn geboren. Als niemand weet dat wie op Br Aretas in wraak wilde, zou hij wel of niet de broederschap aftreedt en zou hij misschien in contact met Duitsers dan bracht wel ook in het gevaar op het instituut. Daarom hielden de Broeders de voorzichtig op hem. dat Br Servus mij heeft verteld. Toen wat alles voorbij ging in 1944 - 1945 daarna in Juli 1946 hebben Br Aretas en ik hebben ingerepen met het woorden. Later ik met Br Overste Hadelinus heb overgelegd en besproken dat heeft er voor geregeld dat Br Aretas in 1946 was overgelpaatst. Br. Aretas was helemaal niet machtig, maar doet hij zeer gemeen van hem groot plezier van om de jongens hun lichammekijk zo veel pijn hebben geleden, door slaan, schopen, prikken, met vuist gestompt en geslagen en geselen. die de jongens kregen zijn benen, dijen, handen armen en ook gezicht met blauw plekken. De alle broeders bleven geheel buiten met zonder het woorden. De reden door de Overste Br Cheophas zelf was zo machtig en gaf alles toe. Hij was zelf ook gemeen, maar hij wast zijn twee handen en zeide hij " ik ben de onschuldig " zoals hetzelfde van Pilatus tegenover Jezus aan het kruis moest dragen en
de gemeene gevangene Barnabas werd vrijgelaten.
Rene' van der Veen

Er was EEN broeder die iedere dag vroeg in de morgen een ziekenbezoek bracht en dat was Bro. Severinus!!! Daardoor kwam hij ook iedere dag telaat in de kapel!!! Zijn overste begreep er niets van!!! maar ik wel!!!

Rene, Ik vind het echt erg want niemand durfde het niet bij de overste broeder cheophas een klacht in te dienen. Omdat br Aretas waarschijnlijk machtig was of zo, denk ik. Mijn vraagje voor jou:'Waarom ging hij van IVD weg? Omdat hij heel gemeen was of zo???? Had de overste br cheophas hem ontslag gegeven???

Diana de vries

Diana de Vries. Ik bedoel dat waarom was toch alles mis gelopen? Mijn antwoord toen Br Aretas naar de kleermakerij gong en kwam Br Josaphat van hem inplaats en een goede vrijwilliger Br Epolonius dat werd in de ziekenkamer verbeterd, maar loopt het.mis, omdat de ziekenkamer was afgekeurd door het onderzoek van de longspecalist die zijn niet geschikt voor T. B. C. Patienten.
Br. Aretas was ruim 3 jaar als de ziekenbroeder, maar niemand haddenniet begrijpen waarom niet dat hij eerder van het instituut weg moest zijn. Zolang verblijf hij 6 jaren op het instituut als de kleermaker-leraar totaal 9 jaren lang op hrt instituut heeft erg mishandeld op de jongens. Eindelijk in 1946 verlaat hij van IVD.
Rene' van der Veen

Hoi Rene,
Toen ik 8 of 9 jaar oud was, moest ik wel op de ziekenafdeling langer blijven. Want ik kreeg een polio. Mijn rechtervoet was langzaam misvormd. Onze broeder Damacenus verzorgde mij heel goed, en ik was echt tevreden. Ik vond hem erg goed. Ik zal je vertellen. Ik was ongeveer 14 jaar oud. Toen ik s'avonds om ongeveer half 9 moest slapen, wilde hij de gordijnen voor het raam dichtdoen. Maar ik hield de gordijnen open. Wat deed hij? Hij was niet boos op mij. Hij had heel veel geduld met mij. Hij ging weg, maar hij kwam om 9 uur weer bij ons. Hij deed de gordijnen toch wel dicht. Ik accepteerde dat ik moest slapen.
Ik zal hem toch wel missen want ik vond hem geweldig. Jammer dat hij er niet meer is.

Hoi Rene,
Ik vind broeder Aretas ongeschikt als verpleger.
Ja, Ik snapte broeder Aretas helemaal niet want hij wist niet hoe hij dit moest behandelen. Waarom werkte hij op de ziekenafdeling??? Als hij patienten slecht behandelde, vind ik, dat hij weg moest. Toch????
Heel goed van br arnoldus, dat br arnoldus met overste br Cheophas over br Aretas ging vertellen.Anders werd het erger!!!! Hoe lang had br Aretas toen op de ziekenafdeling gewerkt??? je schreef, dat het goed en verbeterd in de ziekenkamer was. Maar waarom was toch alles misgelopen? Hoe kan dat nou??

Diana de Vries

Zo eindelijk in het jaar 1946 werden 2 ziekenbroeders van het instituut verlaten en kwam Br Damacenus op het instituut. Grote Goddank dat hij was zeer goed en ervaring Ziekenbroeder, dat hij het laatste in Broedrhuis Maastricht in de Ziekenafdeling was werkzaam

En zag ik wel dat de gang waar de ziekenkamers was niet in orde, dat maakt hij alles veranderd naar het veranderingen. De Aphotheel was zeer goed voorbereid met het verschillende geneesmiddelen in de kast werden gelegd. Hij was gediplomeerd van de eerste hulp bij ongelukken en verpleegster De alle Ziekenkamers werden totaal veranderd met het goede bedden, nachtkastjes, stoelen enz. toen ik daar kwam, zag ik een mooie verfraaiende gang en ziekenkamers, maar moest ik wel eerste de toestemming vragen, want Br. Damacenus was de verantwoordelijk dat vond ik het gewelfig goed. Wel jammer dat hij nog niet eerder op het instituut was gekomen, toen ik T.B.C. patient was, zou hij voor mij goeg zou verzorgt en behandeld.

Hij deed bijna zo dikwijls per fiets naar het ziekenhuis St Johannes de Deo en daar binnen met de huisartsen, specalisten en verpleegers in contact hebben gesproken en toen ik daar werkte zag de jongen ( Piet v Lent ) zijn het gebroken was heeft Br. Damacenus hem naar het ziekenhuis St Johannes de Deo heeft gebracht, toevallig ontmoet ik hem en hebben elkaar gesproken.
Bijvoorbeeld ald de jongen wat het ergste het klacht van zijn maag en laat Br. Damacenus de huisarts in het dorp weten of hij bij hem op het instituut komt onderzoeken en ook doet Br Damaceus het onderzoek met de telthoscoop en gaf hij de medicijnen aan de zieken jongens. Vroeger hebben Br Aretas en Br Josaphat helemaal niets gedaan.

Br Damacenus wilde ook graag leren van het gebarentaal dat had hij bedoeld voor de zieke oud-leerlingen wilde helpen en behandeld zoals Gerard Bemboom onder de tijdens ziekte van de kanker.
Zo erg geliefde broeder voor de iedereen en ook het goede banden met de Ziekenzusters die altijd samen hebben gewerkt.

Hij leefde het meestal met het omgeving van de zieke jongens en bleeft nog altijd hetzelfde van zijn slaapkamer de tussen van de ziekenkamers. In dit jaar 1957 de eenmaal mijn aangebrande duim en wijvinger door het verkeerde gevlammende luicfer in de luicferdoosje heeft geschoven, brandt de luicferdoosje uit. Ik ging naar de Aphotheek waar daar Br. Damacenus klaar stond en hij laat mij de duim en wijsvinger zien en moest dadelijk onder het koude water blijven bewegingen, daarna met de speciaal geneesmiddel er op met de verband erom gebonden, en zeide hij dat tot de volgende keer weer terug komt voor de controle. Ik ben wel stomverbaasd dat mijn niet verblijf op het instituut was, toch kreeg ik het hulp van hem dat was zeer liefdewerk.
na een week kwam ik terug bij hem en vroeg hij mij hoe het met je duim en wijsvinger dat hebt je nog last van? ik antwoord helemaal geen last van. hij controleer mij en zeide dat wel voorzichtig zijn dat de gebrandt vellen mocht niet expres er uit halen, anders het voorkomt van infectie. Dus komt alles vanzelf weer goed. Ik kreeg de poeder van hem dat mocht ik tijdig gebruiken tot alles weer goed gaat en gaf ik die terug oke,

Moment later vroeg hij dat ik het vroeger op het instituut erg veel heb meegemaakt en zo ja dat was wel verschrikkelijk, toch wist hij ook al dat wie hem heeft verteld. Toen het instituut nog steeds veranderd dat de jongens in om 2 weken naar huis mochten gingen. En werden het gesproken over de ziekenkamers dat zouden van de jongensafdeling overdragen naar de meisjesafdeling voor eenheid van het hele instituut en dan kunnen de Broeder en Zuster Samen werken voor het patienten. Dit gebeurde het wel. Dat de kinderen van het onderzoek via K.N.O.arts worden alles ingeschreven voor het verschillende scholen daar kunnen verder onderwezen.
Het bestaat nu alle de scholen voor de dove en slechthorenden kinderen op het instituut en elders nog verder in het jaren hebben onderwezen.

Door de ingekrompen van de Broeders F.C.I. Maastricht werden de alle broeders van het instituut voor doven opgeroepen dat ze naar het verschillende plaatsen de onderdak zijn ingetreden.
Juist van hetzelfde jaar in 1987 van Br Damacenus zijn het 40 jaar jubileum op het instituut was werkzaam en ontving hij van zijn groot verdienstelijk de Pauselijk Onderscheiding van hem het liefdewerk voor alle dove jongens, oud-leerlingen en Broeders en Zusters.
Hij vertrok van het instituut naar het dorp Vlijmen in 1987, zolang van zijn het gezondheid ging niet goed, kwam hij terug in Broederhuis in Maastricht, aldaar overleed hij op de dag van Nieuwjaarsdag 1 Januari 2002 in zijn leeftijd 81 jaar. Hij rust in vrede !!! Van harte bedankt voor alles !!!!
Rene' van der Veen.

In de Aphotheek voor De Ziekenbroeder Aretas helemaal was zeer onbereikbaar voor de jongens, die het verwondingen niet kunnen behandeld. De kleine Jodium dat hij naar de grote fles laten overgieten, dat het gebruikt voor de jongens. Als hij van zijn groot plezier naar de speelplaats kwam en riep hij de jongens dat wie het verwondingen mochten ze naar de Aphotheek binnen, toen Br. Aretas nam de grote fles Jodium en smeert op het verwondingen van de jongens op en schopt hij en zeide hij ook ga weg naar de speelplaats.
En nog wat andere verwondingen, zweer, steenpuisten, winterhanden, blaren aan achtervoeten, verstuikte en gebroken hand en voet. Dat heeft hij zeer onkendenbaar, want hij wist helemaal niets hoe hij dit moest behandelen.
Hij leerde ook nooit aan van de eerste hulp bij ongelukken.
( E. H. B. O. )
Als de jongen de achter nek een groot zweer die was wel rijp, slaat hij zijn de hand in meermalen zolang tot de zweer breekt, vloeit de etter uit en zegt hij dat was alles klaar en legt hij de pleister op met zonder het schoonmaken met de lauwe water of geen zalf aanbrengen. En de winterhanden die er kleine ruwe huiden doet hij in het lauw water en ook wat hitte water laten schoonmaken, breekt het wondjes open met zonder het hulpmiddelen en werd met het verband erom gebonden. Dat het werk van hem alles was goed voldoende. De blaren in achtervoet heeft hij de stopnaald gebruikt om de blaren laten prikken en vloeide het vochtwater uit. Daarna met zonder het hulpmiddel werd behandeld. De stopnaald wordt niet onder de vlam( vuur) gebruikt dat de bestrijding tegen de infectie want de stopnaald zat wel iets vuil in.
Verstuikte en gebroken hand of voet wist hij helemaal geen raad en ook heeft de huisarts niet opgeroepd. Hij laat de verstuikte jongen gewoon achter en wordt met dikke watten en verband erheen gebonden met zonder het onderzoek.
En ook de gebroken voet of hand laat hij maar het gewoon naar de stoel zitten rusten zolang tot alles beter wordt.

Het leven van de zieke jongens waren zeer doodop van hem, maar was zeer toevallig de aanwezige zieke Broeder Arnoldus in de ziekenkamer de tegenover de jongensziekenkamer hoorde hij het geschreeuw van de jongen door de slaan met de hand en vuist van Br Aretas. Dat werd Br Arnoldus zijn overste Br. Cheophas opgeroepen en hebben overgesproken, dat stuurde hij Br. Aretas naar de kleermakerij in voor 2e keer en kwam zijn opvolger Br. Josaphat binnen en een vrijwilliger Br Epolonius ook binnen, dat nog het goed en verbeterd in de ziekenkamer, maar toch was alles misgelopen.

Door de controle van de longspecalist Dr v Rees uit Den Bosch kwam op het instituut in 1939 ( eind juni )naar de ziekenkamer binnen, noteerde hij wat op de papieren wat hij het heeft gezien naar het buiten de speelplaats waar de lindenbomen stonden met het bloeiende bloesem en ook naar de overkant de ziekenkamers van het voorgevel het instituut en klein keuken met een kleine badkuipje en toliet.
nadien vertelde Br Epolonius dat de negen tuberculose jongens in het binnenkort naar de sanatorium zullen overbrengen. Zo was het duidelijk dat de ziekenkamers waren de officeel afgekeurd voor de tuberculose patienten.

Onder het verpleging van Br. Josaphat was nog iets anders, maar dat hij zelf moeilijk heeft gemaakt. Als de zieke jongen wat hij het heeft gedaan bijvoorbeeld van het eten en drinken per ongeluk heeft gemorst en kreeg hij de straf met een dag zonder eten en drinken en ook geen contact met hem van het sprekende woorden.
Vooral zeer opgepast in de ziekenkamer dat Br Josaphat en Br Gerinus allebeiden wel enkele malen met het geopende raam en de manden appels of winterworteltjes gooiden ze met hun lekker gezichten die over de kleine speelplaats en allebeiden lachten erg lekker en spraken ze dat de dove jongens de vergelijkingen als de varkens aten de appels met elkaar ruzie. Daarna volgt Br. Josaphat van hem eigen naar de zin dat het overgebleven speelgoed in het boven de ziekenkamer van het geopende ramen naar het buiten heeft gegooid en breekt de enkele spelgoed met elke stukken op de grond en ook de rond van de bomen. daarvoor op het instituut hebben nooit het woorden uitgesproken het zeer groot schandelig!!!!
Bijvoorbeeld de zieke jongens in de ziekenkamer op bed lagen en kwamen zeer weinig broeders op de bezoek dat hadden ze er geen zin ofwel dat ze ook bang waren voor de besmettelijk, zo ze hadden het gelofte afgelegd voor de zieken jongens uit de liefde komen bezoeken, behandelen , verzorgd. Waar blijft ze nou???

En de priesters deden ook hetzelfde, behalve het bijzonder voor de zieke jongens kwamen cumminieren en gaven ze ook wat de H. Sacramenten der zieken. Verder bleven ze het gewoon weg.

In de oorlogtijd Oktober 1944 sloeg de garnaat door in de ziekenkamer bij de jongensafdeling binnen, waaronder Br Josaphad had zeer op tijd de paar zieken jongens uit de ziekenkamer gehaald en naar het beneden werden gebracht. Toevallig daar de dienstmeisjes aan het bezig dat had Br Josapat een goede zin en haalde hij Br Leovigild voor het gezelschap met de dienstmeisjes hebben gebieten en gesproken , toen de oud-leerling J Bongaerts had ze gezien en heeft mij verteld. Zoo mooi meegenomen voor ze????
Wordt vervolgd.
Rene' van der Veen.

O. Wel erg vreemd dat de ziekenkamers, klein keuken en linnenkamer die heeft helemaal geen foto's gemaakt en gezien. Het lijkt wel op de dode ingang de hoofddeur van hal naar de gang tot het eind van beneden trap.
De hele gang stonden de naast van 4 ziekenkamers, 1 keukentje, 1 slaapkamer van de ziekenbroeder, Aphotheek, linnenkamer, een toliet, 2 douche ( badkuip ) en nog een slaapkamer van Br. Cyprianus. Toen hij overgeplaatst was dat werd overgenomen voor de broeders ziekenkamer. Voor de eerste keer dat de zieke broeder in de ziekenkamer heeft opgenomen ( Br. Arnoldus ) Wist je dat als wie de zieke broeder was, dat hij wilde helemaal niet naar de ziekenkamer kwam dat had hij liever op zijn eigen slaapkamer op bed blijft liggen. Dat de sommige Broeders hadden wel verzijgend van hun ziekte.
Zoals ik ook zou liever zwijgen als ik ziek ben dat wist ik van te voren daar de ziekenkamer oor de broeder zeer slecht behandeld en mishandeld in het jaar 1937 - 1944.
Voor het jaar 1937 de weg naar de gang van de ziekenkamers links de kleine jongensslaapzaal en rechts de jongensslaapzaal en de boventrap de slaapcellen van de grote jongens De bedplassers, flauwvallers, en wat gevallen ziekte en verwondingen door de ziekenbroeder Otgerus en zijn de vrijwilliger Br. Alanus allebeiden hebben goed behandeld en verzorgd. Jammerlijk dat het duurde niet lang was, kwam nog straks een beestig binnen.

De aankomst de nieuwe ziekenbroeder Aretas op het instituut en heeft een rooie rode haar dat was wel gevaarlijk. In de ziekenafdeling wordt totaal veranderingen ingesteld door Br. Aretas. Dat wie de jongens in de ziekenkamer op bed ligt, dat mocht niet uit bed lopen naar de gang wat hij naar de toliet wilde ging. Hij moest zelf regelen om in deziekenkamer moest blijven en alleen naar de W. C. mocht wel uit bed lopen. Het was verboden dat wie op bed stond naar het buiten de jongensspeelplaats kijken, en ook niet te veel bewegingen op bed , bijvoorbeeld opschudden, opspringen enz want ligt de wolrolletjes onder bed, dat kunt Br Aretas helemaal niet verdragen en nam hij zeer wraak met de ouderwets zuiger met het vast gebonden snoer die kunt niet makkelijk uit elkaar en slaat hij de stofzuiger tegen de witte kap van lamp, breekt het stuks glasscherven verspreiden de overal op bedden, vloer, enz, begon hij erg vloeken en zeide hij dat de iedereen nu stil op bed moest liggen. Daarna zuigt de stofzuiger op elke woldeken van elke bed en zag men de gedeeltelijk de kale plekken dat de wollen in de stofzuiger zat. Toen alles klaar was, gooide hij de stofzuiger weg naar in de hoek op de grond en ging hij uit de ziekenkamer, slaat de deur hard dicht.

De bedligger was niet voldoende rust met het gebrek van de hoofdkussens. dat de tuberculose patienten moesten goed kuren met de stapels kussens, dat op het instuut hebben er niets. Mij het gevraagde aan de longspecalist in Breda dat de tuberculose patienten het verplicht voor de hele dag en nacht moesten op bed blijven liggen? Antwoordde de longspecalist dat hoeft het niet voor de hele dag en nacht op bed moesten blijven liggen. En mochten ze paar uur uit bed naar de stoel zitten en ook even rond wandelen. Maar het blijft de hoofdzakelijk dat de tuberculose patienten zo mogelijk op bed met goed kuren van de stapel kussens( ca. 3 a 4 kussens) rusten met het geopende ramen naar het frisse lucht van het bossennatuur.

Het was goed duidelijk dat op het instituut de ziekenkamers waren helemaal niet geschikt voor de zieken jongens, waar de jongensspeelplaats stonden wel 8 of 9 lindenbomen dat van de zomer in Juni/Juli de bloesem van de lindenboom brengen de stuifmeel naar de ziekenkamer binnen en was zeer slecht voor de ademhalingen in de longen.
En dan ook een W. C. Stoel in elke dagen van 6 jongens in het gebruik heeft gemaakt die bleef door de dag en nacht met het zwevende stinkende geur naar overal in de zieken- kamer. Op een dag nam Br Aretas de W. C. emmer met volle ontlastingen en urnie ( van 24 uren ) mee naar de toliet laten overgieten en weer terug op het zelfde plaats werd gebracht met zonder het schoonmaken.
Dat was een onhygiensch ziekenkamer.
Wordt vervolgd
Rene' van der Veen.